olmasa olmuşluğum I
seni seviyorum; inanamazsın
yumruk kadar dediğin içimdeki, görsen ağlarsın
bir liman eskiyor ellerimde
bir hayat, cihan dolaşan eskiyor
bu deniz bulmayacağın kadar temiz
hüznümden sakin, sevincimden mavi
korkmasan seveceksin beni
ağlayacaksın belki, ellerin titreyecek
eşkalim değişecek dokunsan; inanamazsın.

gidiyorum peşimsıra geliyor bu Erenköy
akşam lambaları sen parlıyor sokakta
ufak bir umut kokusu etrafı kuşatmış
nefes nefes çeksem diyorum, içime sığmıyor
telaş telaş parlıyorsun gözümde
telaş telaş kirpiklerimde
her an çakacak bir şimşek saçlarımda hissediyorum
her an sen akacakmış gibi bu sellerde
uzansam yatişemiyorum.

seni seviyorum; anlayamazsın
bir vakit kaçsan gecelerimden ufalanırsın
aylar ray olmuş tren gibi sen
geç şimdi istersen asırlarca ömrümden
durma! ezilsemde hangi parçam kar eder?
hangi yanım ziyan?
unutmasan hatırlayacaksın beni
üzüleceksin belki, yüreğin titreyecek
gözlerim renklenecek istesen; anlayamazsın.

korkuyorum bu kasaba mezarım olacak
hangi zaman sokaklarından geçsem
ayaklarım kırılır gibi duruveriyorum ansızın
bir haber seni söylüyor üzülerek
yoksun, kayıpsın, gözlerin denizlerde boğulmuş
ellerin ellere kelepçe olmuş
vakit vakit tükeniyorsun takvimlerde
vakit vakit şiirlerimde
her an bir gemi kalkacakmış gibi bu limandan
her an bu yoksul yolculukta sen
yetişemem ardından.

seni seviyorum; hissedemezsin
çiçekler küçücük ağlasa, dayanamazsın
bir orman yanıyor kırlarımda
ne çiçekler yitirdim öksüzlüğümden
pençeler geçse üzerimden, kan bilmiyor yüzüm
tükenmez yılların avucundayım yavaş ve ağır
uğraşsan duyabileceksin beni
sevineceksin belki, yüzüme değeceksin
mevsimle büyüyeceksin istesen; hissedemezsin.

bir kemana söyletiyorum seni
belki uyanırsın bu sabah yüreğinle
belki bir başka sahilde ıslatırsın saçlarını
sessizce söylüyorum güzelliğini
dayanmak hasretine bir resimle kolay değil
her an eskiyeceksin gibi albümlerimde
her an dokunsam yanaklarına
hissedileceksin ellerimde.

seni seviyorum; inanamazsın
bu rüzgarı ben üfledim heyecanlandığın, anlayamazsın
git şimdi utandığım şehirlere
utandığım zindanlara at beni
seni seviyorum; duyamazsın
koca bir sevda önüne sunduğum
saçların kadar uzansan dokunacaksın
utanmasan seveceksin beni
büyüleneceksin belki, gözlerin ürperecek
memleket ağlayacak sevebilirsen; inanamazsın...

04,07,2004
Erdal TAŞKÖPRÜ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com