sevgili dostum
Seni her görüşümde bir daha aşık oluyorum.
Umurumda değil ne dağların yüceliği ne denizlerin maviliği
Ne de bir başka şeyin varlığı; sen yanımdayken.
Sen varsın ve diğer bütün varlıklar senin gölgen.

Her gidişin bir yara gibi bedenimde, hoşça kal derken yaralanırım
Bir süre için hissetmem acıyı
Belkide seni görmüş olmak unutturuyor özlemini o an için
Sonra yavaş yavaş boşalan kanların sıcaklığını hisseder gibi;
Yokluğunun acısını duyuyorum içimde

Bazen hasret batağının içine gömüyorum gönlümü
Belki sevdan silinir diye
Farkına varamıyorum yüreğimi iyice sevdanın içine gömdüğümün
?neden kaçtığımı bilmiyorum senden, gözlerinden?
Ama çok iyi bildiğim bir şey var; seni sevmek huzur veriyor bana
Aynen tanrıyı sevmek, iyilik yapmak gibi?

Sevdam deli, sevdam tutsak sevdam yanardağlar gibi
Aynen bir çocuk gibi ne zaman coşsa azarlıyorum sevdamı
O coşuyor, ben azarlıyorum
Ama ne yapsam da o büyüyor
Sonunda anladım ki: arsız bir sevda büyütmüşüm içimde
Şimdi bana kafa tutuyor.

İşte böyle seviyorum seni sevgili dostum
Ne zaman duygularımı özgür bıraksam,
Sana söylemem gerekenleri sayfalara yazdım.
Ama sen bunları duyunca anlamlanacaksa hislerin, ben sustum...








cahit ersöz

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com