Suskun ve Ezik
Bu kaçış niye,bu eziklik niye
İstesek birleştiremezmiydik ellerimizi
O karanlık gecelerde,
Yalnız kalmazdık böylesine
Suskun ve ezik.

Başlarımız dimdik,
Kalplerimiz yüce,
Dolaşırdık istesek,
Beraberce el ele.
Atmazdık,atamazdık
İçimizdeki o sonsuz ateşi
İstesek bile.

Oysa şimdi o karanlık geceler
Bize arkadaş oldu.
Bir ölüm sessizliği kapladı,
Tüm duygularımızı.

Gel bütün bunların bir rüya olduğunu
Anlat bana.
Söküp atamadığım,o ezik duygularımda bile
Sen varsın hala.

Sevil Aycan

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com