11 YAŞIMDAKİ YANLIZLIK

(ANNEM İTHAF EDİLİR)

sen benim 11 yaşımdaki yanlızlığımsın
sekerat anında uzatırken ellerini ellerime
ellerimi tut diyişin hala yüreğimde
ellerimle tutarken ellerini
sanki buz gibi ölümün elini tutmuştum
sen benim ilk ölümü anlayışım
ve sen benim ilk ölümümdün
ufacık ellerimi açrken semaya
RABBİME en samimi duamdın sen
şafak vaktinde gözlerimi dağa dikerek
ilk bestelediğim türküydün sen
sen benim 11 imin sitem dolu bir namesiydin
resmini çizmek istemiştim dünyaya
sığdıramadım seni arş-ı azama
silemedim
kurutamadım
mendil yetiştiremedim hiçbir zaman gözyaşlarına
sen dolunayın bir parçasıydın ama
güneş doğunca kaybolmazdın
seninle parlardı güneş
gökyüzü seninle aydınlanırdı
çünkü sen bir şu´lefeşandın
kara bulutlar sarsada dünyayı
sen karanlığı delmiş bir süreyya gibi çıkardın karşımıza
tebessüm ederdin tüm insanlığa
zaman seninle gark oluyordu zamana
seninle aks ediyordu hayata
hayat ise seninle hayata dönüyordu
değ ne olur gözlerime
okşa başımı yine
hayal olsa
rüya olsa
bu işkenceyi çekmektense
razıyım yine
daim bu özlem ateşiyle yanmaktansa
firak zehriyle aşılanmaktansa
razıyım ey yar
bana maveradan göndereceğin bir katre tebessüme
sen benim 11 yaşımdaki yalnızlığımsın
uzaksın ama her daim yalnızlık olarak yanımdasın
bahtiyar can

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com