Son;
Ve gül soldu!
Küstü geceler gündüze.
Nehirler kan akıyor,
Karanlık nefret yağdırıyor ışığa.
İnsanlar açlığa köle olmak için sırada;
Aslanlar korkuyor artık,
Ekmek tek gözlü canavarda.
Secde edilen nefret olmuş,
Aranan öfke..
Yıldız kaymıyor artık,
Toprak gülmüyor emeğe;
Artık defterler kapanır olmuş;
Son noktalar konmuş,
Artık gidiş görünür bu diyardan,
Artık acı okunur gözlerden..
Gözler ki birer ateş;
Gözler ki birer ışık;
Ateş söndü artık,
Işıklar kapandı.
Bu oynanan son sahneydi;
Sahneler kapandı,
Perdeler çekildi.
Ve ölüm kokusu;
Ve sonsuzluk;
Ve olası tek güzel netice;
SON;..
HERŞEY BİTTİ.....

Recep Algül

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com