ARTIK ÇOCUK DEĞİLSİN
.,.,.ARTIK ÇOCUK DEĞİLSİN.,.,.
Rüzgara düz git dedim.
Gidemeyeceğini söyledi.
Deve kuşlarına binmeyi istedim
Onlar beni kabul etmedi.

Bulutların üzerindeki şatoma gittim.
Karşılaştığım tek şey yıkıntılardı.
Her şey fazlasıyla gerçek
Eskisi kadar tat vermiyor artık

Yüzüme kapanıyor kapılar
Yalvardıkça sıklaşıyor aralıkları
Bir anne kucağına oturmayı
Bir baba eli sıkmayı isterdim
Dırdırlarını dinlemekten daha iyi olabilirdi

Artık çocuk değilsin !
Büyükler için yapılmış bir oyun parkı bu
Gerçekler vuruyor şiirlerde yüzüme
Ay ışığı gün ışığı gibi acı.

Hareketler,hakaretler yapılanlar ve yalanlar
Gurur kırıntılarıma karşı
Kendini bilmez dalgalarla
Vuruyorum kıyılara.

Artık çocuk değilsin!
Hayatla yüzleşmelisin
En küçük yalanlar bile
Saklanan yığınları gizleyemiyor.

Bak!adetim tuttu yine
Her üç yılda bir başıma gelen
Yaram kanıyor,midem yanıyor yine
Sorunlarım,sorumluluklarımı unutturuyor.

Artık çocuk değilsin!
Bulut üstü fantaziler yok artık
Kabul etmelisin kendini
Kabullenmeyi öğrenmelisin...

Şu anı yaşamalısın sadece şu anı
Geleceği değil seçenekleri değil
Kaybetmeyeceksin üzülme
Bizim yaralarımız hep açık bekler.

Yıkıntılar üstleneceğiz merak etme
Acıları ve farklılıkları

Artık çocuk değilsin!
Hiç kimse küçümseme
Onların,hisleri her şeyi aşar
Yaşamayı öğrenmelisin sen,yaşamayı
Sadece şu anı ,fazlasını değil
Şu anı.........

Cengiz Gökoğlu

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com