BENİM GECELERİM
Saatin sesini duyamıyorum
Öylesine sesizliğe bürünmüş ki herşey
Kulaklarım alışmış
Müzik melodileri boğuşuyor sessizlikle
Sssss!
Tüylerim ürperdi
Soğuktan mı bilmiyorum
Belki korkudandır
Belki sesizliğin içinde kaybolmaktan korkuyorum
Belki yalnızlıktan
Belki de karanlıktan
Gecenin o uçsuz bucaksız karanlığından
Ama geceler benim gecelerim
Benden başkasını ürkütemez onlar
Ben herşeyimi onlarla paylaşırım
Onlar benim ben onlarım
Ay ışığında yazıyorum şimdi
Ne yazdığımı bende bilmiyorum
İçimden gelenler
İçimden ne çokşey geçiyor ama ifade edemiyorum
İfadesizliklerle dolu bir yazı bu
Yazılanlarla yazılmayanlar bir arada
Tıpkı umutlarla umutsuzluklar gibi
Bir su damlası kadar yalın ve ince bu gece
Birde soğuk çok soğuk
Üşüyorum
Üşümek istemiyorum
Gözlerim kapanıyor,uykum geldi
Artık perde kapanacak
Bitmesini istemediğim bir oyun daha burda bitecek
Ama ebediyen değil
Hep sürecek bu oyun her seferinde perde kapanacak
yeniden açılmak üzere.........
PıNaR ŞeN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com