YIKINTI

Sayamadım yılları biz ikimiz ayrılalı
Zaman nede cabuk gecmiş sevgilim
Ömrümüzü calıp gitmiş farkına varmadan
Bir bir gecmiş sensiz günler
Acıyla,kederle,gözyaşıyla acımadan
Şu anda yanımda olmanı ne cok isterdim
Ne cok isterdim ellerini yeniden tutmayı
Güzel gözlerine bakarak tatlı hayaler kurmayı
Sıcak nefesini tenimde hissedip
İnçeçik beline sarılmayı
Ne cok isterdim birtanem
Üstelik bizim şarkımız calıyorken
Seninle dans etmeyi dans ederken kendimden gecmeyi
Aşkımız üzerine yeminler etmeyi seni yeniden sevmeyi
Ne cok isyeredim bir tanem
Elimde kadehim,sensizliği yudumluyorken
Ne cok isterdim kapımı calmanı
Masada senin sevdiyin cicekler
Duvarda ikimizin resmi varken
Ne cok isterdim dönmeni bir tanem
Cocuksu gülüşün cınlar durur kulağımda
Sanki bir yerden kıkacak gibisin karşıma
Aklımdan cıkmıyor veda ettiğin gün
İnanasım gelmiyor bu ayrılığa bizi kimse ayıramaz derken
Neydiki bizi ayıran sebep?! neydi bu mutluluğa son veren?
Birbirimizi ölesiye severken neydi bizi böylesine üzen?
Ne olacakki bir tanem !gurur dun bizi ayıran
Gururdu aşkımızı yıkan cok geldi belkide bu sevgi bize
Bir inat uğruna yazık ettik yazık ettik sevgimize
Artık yaşamak öyle anlamsız ki sensiz mutluluğa inat kahrediyorum kendimi!
Hiç durmadan içiyorum her gece içiyorum tek teselliğim diye
Dipsiz kuyulara atasım geliyor kendimi
Herşeyi bir anda bitirip kıymak istiyorum canıma
Cünkü bir´tanem
Umutlarım,hayallerim bir yıkıntıdan farksız
Dahası,sen,ben ve aşkımız bu yıkıntının altında kalmışız
Mümkünmü bu yıkıntıdan sağ cıkmak
Mümkünmü aşkı yeniden yaşamak
Cıkartıp sevgimizi bir fidan gibi
Mümkünmü yeniden yeşertmek
Mümkünmü bir´tanem
Mümkünmü bu yıkıkıntıdan sağ cıkmak...



ozkan tunc

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com