BİR NEBZE TEBESSÜM
eğer yalnılığımı anlatabilseydim gözlerine
ve çaresizliğimi
fısıldayabilseydim kulaklarına
durmazdım inan bu şehirde
senbi alır bilinmez diyarlara götürürdüm...

seni anlayabilseydim kendimce hayaller kurmazdım
yeminler etmezdim bilmediğim umutlara
ve söz vermezdim kendime bu kadar acımasızca
bilmediğim umutlara koşmazdım yüzümde bir tebessümle...

bilmiyorum ki şimdi nerelerdesin
beni sorarsan ben,
ben hala bıraktığın o yerde,
ben hala gelmediğin bu aşktayım...

ne yapabilirim elimden bir şey gelmiyor.
bu aşkı söküp atmaktan başka birşeyler söyle.
N´olur susma dudakların biraraya gelmesin,
N´olur konuş güneşin hiç sönmesin...

şimdi ne bir gülümseme ne de bir tebessüm,
akşamın enderin karanlığında, bıraktığın yerdeyim.
gülmeyi çoktan unuttum konuşmayı hepten,
çünkü ben,ben artık yabancıyım gerçekten...

sana yabancıyım, ona kırgın, buna küskün.
gidiyorum bir meçhule adım adım.
olsun yinede en ağır dalgayım yorgun yılgın
ve ben tarihin unuttuğu en iyi serseriyim...

ara sıra kendimle yüzyüze gelecek oluyorum,
ama söylemeye cesaret edemiyorum...
aslında korkmuyorum kendimden,
kendimi sen sanıyorum arasıra;
SENİ SEVDİĞİMİ söyleyemiyorum...!

NİHAT TEKİN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com