Yorgun yolcu
Eskil sokaklarında anıların
dolaşıyorum, öksüz bir çocuk gibi
yüreğimde kırık bir dal sızısı
ve soluk ürpertisi bir yaprağın

bir dost izi arıyorum, kirlenmemiş bir bakış
çocukluğumun ince sızısından kalma
alıp götürmek için uzak bir kıyıya

uzak dağ doruklarına bakıyorum
daha uyanmamış sabah
bahar ve yaz uyanmamış
ah? güz yağmurları iniyor, acılar ve ihanetler üstüne
çırılçıplak ve sevgisiz kalmış bir şiirim
kimsesiz bir kış sokağında

ah ! gülen gözleri menekşelerin , munzur bakışlı ceren
geçtiğim tüm kıyılara, kırık gözyaşlarımı bırakıyorum
ince duygularımı
toplasam avuçlarım kanar

bütün sevinçlere geç kalmış, yorgun ve yaralı bir yolcuyum
heybemde türküleri unutulmuş bir şafağın yalnızlığı
bütün istasyonlara gözyaşı yağdırıyorum

uçsuz bucaksız bir uçurumdayım
biliyorum kirlenmiş hiç bir bakışta, yer yok bana
bu yüzdendir ceylanlara küsmüşlüğüm
yeni bir gül yaprağı bulup sarmak için yaramı
sevdalı bir kuş arıyorum şimdi,çekip gitmek için buralardan
içimdeki ölüleri çiğneyerek
kalbimdeki mahşere

acılarını içine gömen bir denizim ben
dalgınlığımda saklarım dalgalarımı
biliyorum bu düş sığmaz kirlenmiş sokaklara
bu sevda sığmaz
bakmayın gözlerime
nereye saklanır yüreğimdeki incinmişlikler
bahar gelince, esince yel, akınca dağların seli

paranın sevgiye ihanetini gördüm
insanın önünde diz çöküp ibadetini
dünler harabe yarınlar umut değil
hüznün neresinden dönsem, kırgınım

öpmeye uzandığım bütün dudaklar frengili

Nuri Can

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com