RENK

Maviye bakan bir pencere aciyorum hayatimin orta yerine
Ucun diyorum, ezilen taraflarima ve yorgun degerlerime
Agir, agir ama inanarak kanat cirpiyorlar maviye, ozgurlugume
Biliyormusun? Ilk defa seviyorum bu terk edilisi
Az sonra kapatiyorum penceremi maviye ve kendimi siyaha teslim ediyorum
Siyahla olan savasim devam etse bile maviye ulasmis degerlerim var benim
Unutma, hic bir renk sorgusuz ve kaygisiz degildir
Ve hayatimizi renklendiren ezilen ve ezen degerlerimizdir

rodi amed

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com