KAYIP OYUNCAK
Oyuncağımı çaldılar ben ölürken yüreğimden,

Yüreğimin kuytusuna saklamıştım,

Bulmuş,dokunmuşlar içime.

Acıtmışlar canımı;kan dolmuş yerine

Çocukluğumun tortusu kalmış oyuncağımdan geriye.

Ağlamış ağlamışım duymamışlar

Babam sarılmış buz kesmiş tenime,

Gözyaşlarıyla ısınmışım,

Saçları örtmüş yüzümü üşümemişim,

Sonra toprak örtmüş yüzümü çürümemişim.

Zırhımı delmiş ruhumu kemiren eller

Ben hep savaşmış hep çekilmişim

yüreğimin kalesi düşmüşte;

ben yalnızlığıma yenilmişim.

Çocukluğumuda çalmışlar annemden.

beni bizizm sokağın çingeneleri büyütmüş.

Kimsesizliğim ve kinimde içimde büyümüş

kusmuşum nefretimi yittiğim şehrin yüzüne,

Parça parça olmuşumda toplamamışlar.

Özlem akmış gözlerimden yıkamış şehri,

yitikşehrin ırmağına dökülmüşüm.

Gurbete uzanan sulara karışmışımda görmemişler.
GÖNÜL ÖKSÜZ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com