insanlar
Anladım;
Evet
İnsancık olmak
Doymamaktı
Gözlerini kapamaktı elindeki herşeye.
Hep başkalarının elindekilerini izlemekti
Tuhaf;
Elde ettiği anlamsızlaştırdığı kaleler için koşmaktı hayatı boyunca
Saldırmaktı;
Sözle, bakışla
Hep yıkıcı olmaktı
Sevememekti ;
İnsanların yüzlerini, kalplarini ve herşeylerini
Saygı duymamaktı hayata
Anlayamamaktı anın güzelliğini
Görememekti, dünyayı acısıyla tatlısıyla
Hep tatlıyı alıp acıyı öksüz bırakmaktı
Bedeniyle, şekillendirilmiş ruhuyla yaşamaktı
Üretememekti kendi ruhunu
Kullanamamaktı kendi gözlerini, kendi ellerini
Evet işte anladım
İnsancık olmak,insancık olmak

nilgün yaprak

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com