dün yine
Dolaştım diyar diyar bir tutam sevgi için
Meğersem o sevgi yanı başımdaymış
Geçen bu zaman içinde öğrendim
Gerçek sevgiyi ve yaşamayı

Unutuldum zannettim kendimi
En büyük haksızlığı ben kendime etmişim
Umursamayarak dünyayı
Ne çok sevenim varmış oysa

Sevgisiz hayat bir çöle benzer
Sevgisiz insan dalsız yapraksız bir ağaca benzer
Umut yasamak ölüme benzer
Kurak bir toprak misali yanlızlıgın ötesinde

Mutlu yasamak istersen en ufak bir sedyen mutlu ol
Nasıl bir çocuğa hediye verince mutlu oluyorsa
Sende bundan bir pay çıkar
Ama daha fazlasını isteme yine üzülen sen olursun

abdullah türkyılmaz

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com