Ben Böyle Değildim
Sen beni hep böyle mi sandın be güzelim
Böyle kaşları çatılmış
Böyle dişleri dökülmüş
Böylesine beli bükülmüş
Böylesine dili tutulmuş

Ben böyle değildim be güzelim,
Bende bir zamanlar çocuktum
Benimde telden arabalarım
Değnekten atlarım vardı
Benimde çocuksu hayallerim
Masum gülüşlerim
Yaramaz işlerim vardı

Ben böyle değildim be güzelim
Bende bir zamanlar on yedi yaşındaydım
Bende bir zamanlar deli dolu
Bende bir zamanlar hırçındım
Bende bir zamanlar söz anlamaz,
Ben de bir zamanlar ferman dinlemezdim.
Benimde bir zamanlar kaytan bıyıklarım
Kömür karası kaşlarım vardı.


Ben böyle değildim be güzelim
Böylesine miskin
Böylesine durulmuş
Böylesine yorulmuş
Böylesine vazgeçmiş hayattan
Böylesine umutsuz
Böylesine hayalsiz değildim

Benimde ideallerim
Benimde sevdalarım
Benim de memleket üstüne düşlerim vardı

Ben böyle değildim be güzelim
Tanımadan dostların vefasızlığını
Görmeden ihanetin son noktasını
Bilmeden menfaatin acımasızlığını
Hissetmeden sahte gülüşleri
Sıkmazdım dişlerimi böyle kırarcasına
Mideme kramplar girmezdi
Geceleri uykularım bölünmezdi

Benimde toz-pembe rüyalarım
Gül kurusu dudaklarım
Kahverengi gözlerim
Ve inci gibi dişlerim vardı
Ben böyle değildim be güzelim
Benimde masum gülüşlerim
Benimde yaramaz işlerim
Benimde kömür karası kaşlarım
Benimde memleket üstüne düşlerim
Benimde inci gibi dişlerim
Benimde dünya görüşlerim vardı
Ben böyle değildim be güzelim
BEN BÖYLE DEĞİLDİM......

İçimizdeki ses sayfa;32-33
ahmet kaytancı

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com