SERZENİŞ
Uzattım elimi tutarlar diye
Boşlukta kaldı kimse görmedi
Bir umut istedim satarlar diye
Rüşvetsiz selamı kimse vermedi

Aradım kendimi dünya içinde
Bulamadım ben beni aynı biçimde
Aklar çıktı sakalımda saçımda
Derdin nedir diye kimse sormadı

Sarıldım dört elle kendi işime
Çok belalar açtım yalnız başıma
Ne şeytanlar girdi gece düşüme
Düşlerimi hayra kimse yormadı

Çok okudum, çok dinledim, çok yazdım
Terk ettim sılayı gurbette gezdim
İyiyi kötüden süzgeçle süzdüm
Kötüyü açıkça kimse yermedi

Efkarlandım duman attım havaya
Dert doldurdum gönül denen kovaya
İndimse de dağ başından ovaya
Ahmet?in sırrına kimse ermedi.

ahmet kaytancı

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com