Umutsuz Değilim Be Gülüm
Bakma be gülüm uzaklardan
Böyle boynu bükük,
Umutsuz durduğuma
Ne martılar yalan söyler
Ne kırlangıçlar gönül eyler

Ben çizmişim yolumu,
Mahşere kadar
Ne denizin mavisi,
Ne karanın yeşili
Ne toprağın kıracı,
Ne de verimlisi
Dinlemez beni.
Ama umutsuz değilim be gülüm

Bir damla da olsa,
Umut var içimde
Hasret var.
Gönül defterinin ülkü sayfasına
Bıçakla kazıdım bu toprakları
Acı bir zevk duyarak
Diller benim, türküler benim
Ben beni yitirmişim,
Benden habersiz
Ama umutsuz değilim be gülüm.

Hala ezan okunur minarelerde
Şehitler çeşmesinden sular içilir
Bir ulu şehit çıkmış tepelere
Bedenden ayrı başıyla, ağlamaklı
Bu topraklara bakar
Onun bakan gözleri
Beynimdeki düşünceyi,
Kalbimdeki feneri yakar
Ondan umutsuz değilim be gülüm
Umutsuz değilim...

ahmet kaytancı

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com