Zor Be Çocuk
Gözlerin ıslanıp sel akıtmasın
Küçük ellerini ver, ver be çocuk.
Pembe hayalleri yel dağıtmasın,
Göğsünü önüne ger, ger be çocuk.

Titremesin dudak, solmasın yüzün,
Yeşermesin tende çile ve hüzün,
Bahara hasretken gelirse güzün,
Gülerek yüzüne vur, vur be çocuk.

Ateşi tenine uzatan olsa,
Tomurcuk güllerin açmadan solsa,
Sana yapılan yol, çarpık bir yolsa,
Atma adımını dur, dur be çocuk.

Kan ile yıkansa çiçeksiz eller,
Istırap çalarsa sazdaki teller,
Ağıtlar sunarsa zehirli diller,
Büyüyüp hesabı sor, sor be çocuk.

Elinden dilinden çıkmasın zorluk,
Dostuna sunarsan ilerde darlık,
Bu yalan dünyada aranan varlık,
Okumadan olmak zor, zor be çocuk.

Perişan görünme, yiğit ol yiğit,
Sevgi yollarında ölümüne git,
Dostların olursa çakal, sırtlan, it,
Ölüm artık bana kor, kor be çocuk.





Resul KARAHAN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com