SENİN VE BENİM KÖYÜMDEN
Batınca güneş
Kızıl gruplarla...
Bulutların arkasından
Senin köyünden
.
Yıldızlarla süslenir
Masmavi gökyüzü
Bir ay dede doğar
Benim köyümden.

Ne zaman yalnızlık
Hisseder gönlüm
O zaman içime hayalle
Hep seni gömdüm...
Tükense gençliğim...
Bitmeden ömrüm
Kesmem ben ümidi
Senin köyünden.

İçime bir garip his
Çöker her akşam
Sabrım hiç tükenmez
Beklerim yine
Doğacaktır o güneş
Benim köyümden.

Tükense mürekkep
Yazmasa kalem
Böylesi bir aşkı
Duysun hep alem
Eyup kül olmuş desem
Ne fark eder halen
Zaten içime çökmüş
Sensizlik matem
Ölürsem bir gün
Üzülme sakın
Bir haber alırsın
Benim köyümden

Dilerim Allah?dan
Gelmesin bana
Bir kötü haber
Senin köyünden.

09.08.1983-Saat:22.05
epupgurcu@mynet.com.

EYÜP GÜRCÜ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com