Çingene
On beşinde,
Yalın ayak,
O meşhur mekanların
Kızları?
Çingene diyorlar adlarına,
Hepsinin adı aynı.
Çingene?

Hayata çiklet satarak,
Atılmışlar.
Ne güzelde kızlar;
Farklı Türkçeleri,
Aşina giyisileriyle.

Geçenlerde seyrediyorum,
Denizin rıhtımı dövmesini.
Bir ara gözüme
Esmer, onbeşinde,
Yalın ayak bir kız ilişti.
Bir çifte takılmış,
Abi abla deyip duruyor.
Abisi de ablası da aldırmıyor.
Fakat o her şeyi unutmuş;
Gururunu,
Kibrini,
Kendini?
Yani insanı insan yapan,
Her şeyini.
Şu çiçekte ne hoş
Deyip duruyor.

Kadıköy, 2000

Yusuf ÇOBAN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com