Yara
Yüzümü dönerim dağlara,
Kulak veririm ıslık çalan kuşlara.
Gönül gözü kör olmuş her yer kara.
Ciğerlerimi dolduran dudaktaki sigara.

Vakit akşam düşüyorum yola.
Herkes atlıya binmiş ben yine yaya.
Biten her gün dönüyor aya.
Sanıyorum geçtiğim her yer taş kaya.

Hangi türküyü söylesem, oluyor uzun hava.
Ne bu beden eriyor bahara,
Ne de gönül bağlanıyor bir yara.
Yokluyorum kalbimi her yer yara.

Göbekören, 1999

Yusuf ÇOBAN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com