İntizar
Yıllar var ki gözlerimiz hiç bahar görmedi
Zalam zalam üstüne.. bir kez nehar görmedi

Dili bağlı, suskun yıllarca bu asil millet
Ne perişan haldir bu, ne onulmaz bir illet

Ne şuh laflar duyduk, aldatıcı şivelerden
Bıktık, usandık iç bunaltıcı yâvelerden

Bin nefrinler.. bu perişan nevmid hale lakin
Gözlerde fer, dizlede derman kalmadı.. bitkin

Cerbezeye, sitâyişe kanmışız kanmışız yıllarca
Sînemize indi zehirli hançer hunharca

Nûrefşan çehrelere hasrettir gözlerimiz
Şâhikalar sahipsiz.. sahibini bekleriz

Pâyem: Hakka kulum, şereflerin en üstünü
Gayrısı gönlüme kapalı, örtün üstünü

Ey rüzgar, dağıtıver kakülünü zamanın
Nikâbını kaldırıver de bitsin hazanın

Ey Rasül, ancak bezminle sermesttir gönlümüz
Nesim-i latifin olmazsa solar gülümüz

Bir bûse kondur nolur hüzünlü asrımıza
Şereflendir.. teşrif buyur gönül kasrımıza

Safrani ne desin ey Rasül, gün günden beter
Tatlı ikliminden, gözler, bir nevbahar ister...

20.04.2001- Cuma
İlyas Özkan

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com