Savaşın Gölgesi Çocuklara Vurdu
Ben bu yaşta eli silah tutan çocuklar gördüm Irak´ta...
Ya siz,
Siz ne gördünüz?
Yirmibeş küçük çocuğa Azrail olan bir bomba gördüm ki sormayın,
Yüreğimde patladı sanki,
Yüreğimi kanattı,
Delik deşik etti!
Hani simgesiydi çocuklar barışın?
Hiç ağlamayacaktı ya çocuklar...
Ben bir babanın boğazının kesilerek öldürüldüğünü gördüm çocuğunun yanında!
Ya siz,
Siz ne gördünüz?
Öyle çocuklar gördüm ki avaz avaz bağıran;
´Tek suçum,
Irak´lı bir çocuğum´ diyenleri gördüm ben!
Anne!
Baba!
Ölmeyin be!
Diyenleri gördüm kısık sesle...
Savaş nedir bilmeyen bebekler gördüm,
Öldürülen!
Siz ne gördünüz?
İnsanlar öldü!
insanlar öldürdü!
Hani dünya kocamandı?
Kocaman olsa çıkarmıydı savaşlar bir avuç toprak uğruna?
Paylaşılamazmıydı?
Susturulamazmıydı ağlayan çocuklar?
Ellerine bir şeker,
Çikolata tutuşturulamazmıydı?
Ben savaşı gördüm yine...
Gölgesi insanlara,
En çokta çocuklara vurmuştu!
Ya siz,
Siz ne gördünüz?
uğur kanbay
Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com