KİŞİLİK VE İÇ ÇEKİŞME
Artık Erdal yok!O bitiyor.
Yerine mi?Bir canavar doğuyor.
Karşısındakinin kim olduğunu tanımayan,
Kendisini bile ezip geçen.

Her zaman hayal ettiği sevgilisinden
Tam uzqaklaşmaya başladığında,
Kendi kişiliğinden uzaklaşıyor,
Dünyayı bile görmüyor.

Yönler yok oluyor, yönsüz
Dünya kayboluyor, dünyasız
Hayaller bitiveriyor, hayalsiz
Bir kişiliğe bürünüyor, acımasız!

İkisinden biri bitecek!Bu belli
İlkine devam ederse, sonu belli
İkincisinin ise
Sonu ne belirsiz, ne de belli!

Sen ki sana adam yakıştırması yaptılar
Seni baş üstüne koydular.
Sonra seni de kendisi gibi yaptılar.
Bunların hepsi insan kılığındaki hayvanlar

Bir yandan dost diyorsun,
Dost gibi davranmıyor.
Düşman gördüklerinse
Vazifelerini en iyi şekilde yapıyorlar.

Bir bakıyorsun, istediğin değil
Ama ona muhtaç olunuyor.
İşte acımasız kişilikse,
Burada ortaya çıkıyor.

Oğlum!Daha ne bekliyorsun?
Yudum yudum eriyorsun.
Aradığın kişiler yok!Bulamıyorsun
Sonra da yavaş yavaş eriyorsun.

Erdal YAMAN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com