ÇİÇEĞİM
ÇİÇEĞİM


Sahneye çıkarken başladı sızım,
Bülbül gibi öttün, şakıdın durdun.
O nasıl konuşmaydı öyle kızım,
Beni yaralı yüreğimden vurdun.


Ellerim çenemde dinlerken seni,
Gerilere yıllar öncesine gittim.
Derin bakışların mest etti beni,
Ela gözlerinin renginde yittim.


Tıpkı O?sun , onun gibi konuştun.
Kelimeleri çok özenle seçtin.
Konuştukça doldun, boşaldın, coştun,
Koca sahnede kendinden geçtin.


Ellerin, mimiklerin hep aynıydı,
Aman Allahım! O mu yoksa dedim,
Gördüğüm bir gerçek mi, rüya mıydı,
Dondum iliklerime dek titredim.


Canlandı gözümde hatıralarım,
Durdular bir resim gibi önümde.
Şimdi yaşadığım dakikalarım,
Ömür boyu unutulmaz değerde.


Sözlerin bal gibi aktı çiçeğim,
Dilinden,kirazsı dudaklarından.
Haydi gel kızım, gel benim meleğim,
Öpeyim seni al yanaklarından.



Ahmet ALPTEKİN


Ahmet Alptekin

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com