SEN BİLEMEDİN
Sensiz çorak buraların taşı toprağı
Ayrılma vakti artık etin topraktan
Ne zaman çözer kader ördüğü ağı
Farksızım şimdi güzde kuru yapraktan

Yol vermedi geleyim bu yalçın dağlar
Zihnimden çıkmaz sende bu keskin bakış
Sen bilmezsin sensizlik yüreğim dağlar
Gel bitsin artık bu bendeki haykırış

Gecem esmer,günüm esmer,yarim esmer
Yokluğunda sağır,dilsiz ve de körüm
Sırtımdaki aşkın yüklediği semer
Bu yükü sensiz taşıyarak ölürüm

Çok denedim sensiz yapabilmeyi
Binlerce kez bıraktım elimden sazı
Geçirmedim bir kez bile son ilmeyi
Çıkarı yok dinmez içimdeki sızı

Toprak bir görür bendeki bu sevgiyi
Toprak anlar bir beni yalnızca toprak
Toprak bilir birtek seni sevdiğimi
Toprak bilir öldüğümü ağlayarak

a

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com