ANLAMIYORDUN
Bilemediklerin var senin güsel kız...
Ben bütün gecelerimi ayırırken sana sen gündelik ve demokratik rüyalarınla basbasaydın..
anlamsızdı senin için sözlerim gözlerim ve yüregini titretmek için ugrastıgım yarım sabıkalı eylemlerim.
bilmesende olur diye düsündügüm seyleri söyleme vakti.gec baslamıs bir hikayenin erken ölümlerle bitirildigi iki kahramandan biriydik seninle.
sen ucurumların asi kardeleniydin.hep kacacak yeni toıpraklar arar yüreklerde dolasmaktan yanaydın..aslında yanlısın yoktu senin.sadece ben ucurumların ucuna yetisemedim.
hep ayak altında sessiz ezilmeyi ve ölümleri kabullenmis bir nesneydim.
nesneydim dedim.cünkü ne oldugumu bilememekteydim.
sen o sıralar cabalarınla öldürmeye calısırken yüregimi ben milyonlarca hücre arardım yüreginde hayat bulacak.
sen yine anlamazdın.
Sen saten hiç anlamazdın.
anlatmaya calıssam kacardın..tartısmaz susardın.naz ederdin.sus ederdin.
ben ise bunları acılarımı dindirmek için degil.Benden sonra girecegin yüreklerde acı kıvılcımları dogurma diye söylemek istiyordum..
hıh...dedim ya sen yine anlamıyordun....
hep yaptıgın gibi...




Sürgün Mican

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com