İÇERDEN
İÇERDEN



Çocuk olupta oynayamamak sokaklarda
Tomurcuklanıpta açamamak dallarda
Dört duvara tıkılmak var sonra
Sevdiğini unutmuş gibi yapmak
Ve unutulmak göz göre göre

Ölmek desen olmuyor
Yaşamaksa mümkün değil

Gülümseriz bazen
Arasırada hüzünlenip voltalarız
Nostalji kokan sohbetler
Derince çekeriz cıgaradan
Ağlamak ayıptır erkeğiz ya
Yalnızlığa dost olup
Hasretimizle dertleşiriz
Özlem dolu mektupler
Ölmek desen olmuyor
Yaşamaksa mümkün değil

İtiş kakış tıkılmışız karanlığa
Güneşimizi parçalıyor parmaklıklar
Karmakarışık duygular
Soğuk soğuk buz gibi bakışlar
Zamansız gelip giden kaygılar
Ölmek desen olmuyor
Yaşamaksa mümkün değil

Güle dönüşüyor tomurcuk
Baba demesini bilmeyen bir çocuk
Ve bir yaşamki bölük pörçük
Ve bir insan ki yureği buruk
[kara gözlerinde ateş
bağrında bir taş
seviyor
seviyor ikiside ]
Yinede bir yaşam ki bölük pörçük
Ölmek olmuyor
Yaşamalı
Ama nasıl




1


Kan çöküyor gözlerime
[ Gecemi sabahmı
Tanmı şafakmı ] Belirsiz
Yinede seni düşündüğüm bir an bu
Kupkuru bir ayaz
Bilirsin nasılda yalnızımdır sensiz
Ölünmüyor
Yaşamalı ya nasıl


Güle dönüşüyor tomurcuk
Düşünceler birden ağırlaşır
Gecenin bir vaktinde
Gözler kirpikle kavuşur
Ve bütün duvarları yıkıp
Kilitleri kırarız
Kör karanlıktır ama
Sevdalar ışık olur yüreğimize
Omuz omuza yürürüz özgürlüğe
Hep ileriye
İleriye bakıp
Rüyalarda ulaşırız bahara
Gece şafakla karışır
Aynı mahsun ayrılıklar
Ölünmüyor
Yaşamalı ya nasıl



Ölünmüyor
Yaşamalı
Ama nasıl
Bunca kavgadan sıyrılmışız
Bir sonuç ve bir başlangıç
Kısa sürecek bu yalnızlık
Yeniden başlayan dostluklar
Bir gün olacak bütün bunlar
İşte bundandır ki
Ölünmüyor







2


Yaşamalı ama nasıl
Hep aynı unutulmuşluk
Aynı kokuşmuşluk
Yalanlara boğulmuşuz

Tomurcuğu kopartıyorlar
Susup susup beni konuşturuyorlar
Seni soruyorlar
Anlat diyorlar
Ayrıyız bilmiyorlar
Özlemmiş
Sevgiymiş
Hasretmiş umursamıyorlar
Ağladığımı görüp gülüyorlar

Ölesim geliyor
Sensiz başlayan başlangıçlar
Yaşamakmış


Güle dönüşemiyor tomurcuk
Dallarını kırıyorlar
Toprağınğ eşip
Suyunu kesiyorlar
Güneşine bulut geriyorlar
Sonra???
Yüreğine de bir nebze umut serpiyorlar
O zaman da
Ölmek desen olmuyor
Yaşamak sa mümkün değil


BİR KIYIDA UNUTULUP GİDEN YAŞAMLAR




OCAK-SUBAT 91






bahaddin açıkgöz

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com