KAN
geçilir karanlık seferlerden,
varılır derinlere
yarin bir tutam saçı kalır ellerinde,
bir tutam kokusu döşeğinde
namussuz pusular kurulur her gece
yalnızlık hançeri saplanır göğsüne

mutsuzsundur artık
anılar yağmalanır
dudakların aralanır,
bir şarkı söylemek için,
söyleyemezsin
yüreğinden üzgün bir kuş havalanır,
nereye gittiğini bilemezsin...

sen perişan...
gece perişan...
her yudumda seni bitiren,
yüreğini bitmeyen çaresizliklere sürükleyen;
yarin elinden içtiğin aşkın şarabı değil artık,
kendi kanındır !...















ÖZGÜR UCUZSATAR

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com