ne senden önce nede senden sonra
SEVGİLERİMLE Düşünüyorum da; bir bakıma senden öncesi yok gibi bir şey Çünkü senden önceki yıllar, sana hazırladı beni Senden önce tanıdığım kişiler, seni bulduğum zaman değerini daha iyi anlayabilmem için birer sebepten başka bir şey değillerdi Sensiz anılarım seninle geçen bir günün anısı yanında o kadar kuru ve cılız ki! Uzun yıllar amansız bir ölüşün içinde çalkalanıp durdum Bir trendim; küçücük istasyonlardan geçtim, sonunda sana varmak için Bir gemiydim; irili ufaklı limanlara uğradım, bir gün senin limanına gelmek için Bir yoldum; nice insanlar çiğnedi beni Şimdi ayaklarının temasındaki hazzı daha iyi anlıyorum. Bir kitaptım; beni okudular, fakat anlayan çıkmadı

Yıllarca seni bekledi sayfalarım, okuyasın diye Yokluğunda bir kadehtim ben, Türlü

içkilerle doldurup ağızlarına boşalttılar beni Yere çarptılar kırılmadım, duvara vurdular parçalanmadım Bir gün içime senin güzelliğinin dolacağını bildiğim için Dudaklarının değdiği her yerde bir ölümsüzlük ateşinin yanacağına inandığım için Gör, bir kadehin nasıl sarhoş olduğunu. Şimdi sarhoşum ben Kurşun askerler, bebekler, oyuncaklar vardı senden önce Durup durup aldanmalar vardı, aldığını geri vermeyen aynalar vardı Hep karanlığa açılan pencereler, ardında iğrenç yaratıkların yaşadığı büyük kapılar vardı Şehirler gördüm; sokaklarında bir toz bulutuydu yaşamak Çarşılarında fazilet kiloyla satılır, namus metreyle alınırdı Evlerinde yanyana yaşardı insanlarla

hayvanlar Sabahları yalan girerdi pencerelerinden ışık yerine Akşamlar pis bir koku gibi
gelir,
geceler bir hışım gibi çökerdi o şehirlerin üstüne Her evde bir çocuk ağlardı ve her gün bir çocuk ölürdü sıtmadan. Gündüzleri erkekler kahvelerinde okey oynar, kadınlar bakraçla su taşırdı Gece olunca yataklar utanırdı yataklığından, duvarların yüzü kızarırdı Eller ve ayaklar bütün gece kirli bulaşıklar gibi yıkanmayı beklerdi Şehirler gördüm ben.. Sefaletin utanç olmadığı şehirler gördüm Bencilliklerin birer apartman gibi yükseldiği ve şereflerin çamurlara düştüğü şehirler gördüm yaptığını anlamıyordu Balolarda, şölenlerde kötü bir oyundu yaşamak. Kadınlar elmaslarıyla ölçüyorlardı güzelliklerini Erkekler banka cüzdanlarıyla değerliydiler Ne
şehirler
gördüm ben.. Tiyatrolarında, sinemalarında aldanışlarımız, utançlarımız oynanırdı
Meyhanelerinde kirli ve
renkli sulardı içilen. Mavileşmiş bir köhne zamandı. Çeşitli tuzaklarla doluydu her sokağı. Büyük arenalara benzeyen sokaklarında kan ve zulüm kokardı. Bir semtinde parfüm kokularıydı havaya karışan. Bir semti amonyak kokardı. Ve nice insanlar gördüm ben. Alışkın elleri kötülük etmeden duramazdı. Yalan söylemeden edemezdi dudakları. Gurur kötü dikilmiş bir elbiseydi üzerlerinde. Boş kovalar gibi ses verirlerdi dokunulduğu zaman. Nice insanlar gördüm ben. Bir yoksula en küçük bir iyiliği yapmaktan çekinen, fakat bir gecenin cömert bir saatinde onbinleri, yüzbinleri vahşi bir zevkle kaybeden insanlar gördüm. Din adamları aldatılacak
bir kadın,
ırzına geçilecek bir çocuk arıyordu mabetlerinde. Zenginliklerine daha sömürülecek
insanlar gerekti. Ben yüzü
jiletle kesilmiş kötü adamlar gördüm ve ben her sabah yüzünü traş ettiği jilet kadar para etmeyen daha kötü adamlar gördüm. En adi kıskançlıklar gördüm, kavgalar, zulümler, işkenceler, en ucuzundan kirli çamaşırlar, paçavralar, çamurlar, irinler, çirkefler gördüm. Seni tanıyıncaya kadar dinlediğim çatlak sesli bir plaktı, berbat bir filmdi seyrettiğim. Seni görünceye kadar kötülükten yana ne varsa tanıdım, çirkinlikten yana ne varsa gördüm. Tut ki bir kum çölündeydim, kızgın bir güneşin altında susuzluktan çatladı dudaklarım. Şimdi senin dupduru kaynağına eğilip su içerken varlığının paha biçilmez değerini daha iyi anlıyorum.
Yokluğunu bu
kadar derinden tatmasaydım, varlığının eşsiz anlamına varamazdım. Tut ki yıllarca süren
bir geceydi senden öncesi.
Güneşsiz aysız, yıldızsız bir gökyüzüydü. Kupkuru bir eski deniz kalıntısıydı. Çekilmiş bir nehir yatağıydı. Senden önce bir gün seni bulmak ümidiydi beni yaşatan. Tohumun yeşermek işin yağmuru, çiçeğin açmak için güneşi beklediği gibi bekledim seni. Nasıl bir nehir denize kavuşmak için uzak mesafelerden çağlaya çağlaya gelirse; işte ben de öyle geldim senin denizlerine. Senden öncesi uzun, uğultulu bir arayıştı, kudurmuş bir çalkantıydı. Yokluğun öyle bir uçurumdu ki; yeryüzündeki bütün uçurumları uç uca eklesek, yokluğunun yanında bir nokta gibi kalırdı. Bütün girdaplar bir araya gelse; varlığının derinliğine
yaklaşamaz şimdi. Senden
önceki yıllardan sana kendimi getiriyorum. Yokluğunu tatmış, her yerde seni bir
rüzgarcasına aramış ve vahşi, büyük bir
nehircesine sana koşmuş bir ben var şimdi karşında. Arındım bütün kötülüklerden sana geldim. Seni yarınlara götüreceğim, gel; yaşanmamış zamanlara, erişilmemiş hazlara götüreceğim seni. İnan ki ne senden öncesi vardı, ne de benden öncesi.


Şevki Yöndem

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com