kırılmak
Bir meyhane buldum mezarlığın karşısında. eğer bana geri dönecek olursan,ya meyhanedeyim ya da tam karşısında...

Yollarıma dökülen güllerden yıllarımı verdiğim acılardan ve senden kurtuluyorum mutluluga dair ne varsa hepsinden bir damla da ben istiyorum belki inanmayacaksın ama artık seni hiç sevmiyorum...

Bir yaz rüzgâr ki eser içimde dolu dolu çekerim içimin derinliklerine tutuşur gözlerim akar yüreğime başlar bir çağlayan birden bire beste olur ismin yüreğime artık benden yok sana hiçbir fayda gönlüm artık başkalarında bulursun sende kendine kendin gibi biri boşuna ağlama...

Bakmayın yaşım belki küçük, doğduğumdan beri gördügüm dertlerin hepsi büyük, omuzlarımda her zaman agır bir yük ,aşktan yana aldım payımı, kalbim hep paramparça kırık dökük...

Kalbimi kırmak suya yazı yazmak kadar zordur, kırılan kalbimi düzeltmek gece doğan güneşe dokunmaya benzer.Sen o suya yazı yazdın şimdi güneşin doğmasını bekle...



Şevki Yöndem

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com