ugradı leyla nazara
Gece, Leyla?yı ayın ondördü Koyda, tenhada yıkanırken gördü. ?Kız, vücudun ne güzel böyle açık! Kız, yakından göreyim sahile çık!? Bakındı etrafına ürkek ürkek Dedi: ?Tenhada bu ses ne olsa gerek?? ?Kız, vücudun sarı güller gibi ter! Çık sudan, kendini üryan göster!? Aranırken ayın ölgün sesini Soğuk ay, öptü beyaz ensesini Sardı her uzvunu bir ince sızı Bu öpüş gül gibi soldurdu kızı Soldu, günden güne sessiz soldu Dediler hep: ?Kıza bir hal oldu!? Ta, içinden geliyor hıçkırığı Kalbinin vardı derin bir kırığı Yattı, bir ses duyuyormuş gibi lâl Sustu aylarca devam etti bu hâl Sindi simasına akşamın hüznü Böyle yatakta görenler yüzünü Avuturlarken uzun sözlerle O, susup baktı derin gözlerle Evi rüzgâr gibi bir sır gezdi Herkes endişeli bir şey sezdi
Bir
sabah söyledi son sözlerini Yumdu dünyaya elâ gözleri Koptu evden acı bir vaveyla Odalar inledi: ?Leylâ, Leylâ !? Geldi köy kızları, el bağladılar Diz çöküp ağladılar, ağladılar! Nice günler bu şeametli ölüm Oldu herkese gizli bir düğüm Nice günler bakarken dalgalara Dediler : ?Uğradı Leyla, nazara?.


Şevki Yöndem

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com