Sala
Bir sâlâ okuyor, hocanın biri, sabahın kör bi karanlığında;

Ama biliyorum bu benimkisi değil.
Bir martı geçiyor uzaktan, çığlıkları
Yüreğimde pis bir sızı.

Bir sabah ezanında ölmek isterim ben.
Sabahın kör karanlığında, uykuda.

Uykuda ölmek isterim ben, sessizce.
Sessizce yaşadım çünkü, ürkütmedim sevdiklerimi,

Çok büyük düşlerimi ürkütmeden söylemeye çalıştım hep.

Beynimdeki büyük düşleri kimse bilmiyor.

Kimbiliyor en yakınındakinin, gerçek düşlerini.
Bünyamin Çelebi

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com