Ormanda Ölüm Yokmuş
´küçük kıza...´
kapkaranlık bir ormanda
soluksuz bir düşe uyansak seninle
sen daha on yedisinde
ürkek,
meraklı,
telaşlı yaşamaktan yana

korksan sonra
rüzgarın hışırtısından
sokulsan bana diraz daha
içimdeki fırtınaları bilmeden

kurtlar ulusa uzakta
ben adını haykırsam
yankılansa sesim
dağların yosun tutan kayalarında
sesim sana dönse bi gök gürültüsü gibi

yaban çiçekleri toplasam sana
sevinsen,
mutlu olsan
sarılsan sımsıkı boynuma

ilmek ilmek örsem saçlarını
darağaçları kursam
gözlerinin uçurumlarında dursam,
geçirsem boynuma
atıversem kendimi boşluğuna
üzülür müydün
üzülme
nasıl olsa ormanda ölüm yokmuş...



Özgür Çelik

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com