İSTANBUL DA...
İSTANBUL DA ?

Gün doğarken yorgun burçlarının ötesinde
O dem feth olur hisarlar gibi gönüllerde
Dalgalar, hikayelerini anlatırken martılara, sahillere
Kızkulesini ürperten yalnızlıkta sona erer vapur sesleriyle

Üsküdar?ın göz bebeğidir Kız kulesi
Küreksiz çekerim kayığımı sularına
Hırçın dalgalar avunur bağrında
İnan aşığınım mazlum duruşuna

Bir çift gerdanlık ki takılmış zarif boynuna
Mavi gözlerin deli eder beni
Güzelliğin dillerde dolanır asılar boyunca
Yedi tepeden fetheder tüm görenleri

Yüce Rabbim yakutlarla incilerle bezemiş seni
Müjdelenen cennetin izlerini taşır her bir yeri
Binlerce gözün nazar edip solduramadığı
Anadolu?nun Rumeli?nin narin çiçeği
Düşler kadar güzel ve büyüleyicin ;
Sensin milletimin gözbebeği

Orhan Veli misali seni dinlerim , gözlerimi kapattığımda
Hazerfen Çelebi kanatlanmış uçar sanırım semalarında
Fatih?in İstanbul sevdası yanar bağrımda
Lale kokuların gelir ; bir nefes olursun ,dolarsın tüm ruhuma

Bir bir yıldızlar kayarken gecelerinde
Beyoğlu, Taksim yine uykusuz sarhoş çığlıklarının zulmünde
Yine her sabah Rahman?ın nuru yağar sevdikerinin hürmetine
Sonra binlerce gül uyanır Süleymaniye?den yayılan ezan sesiyle

Ellerimi uzatıp tutmak isterim boğazın her iki yakasını
Bir gonca gül gibi bakıp yeşertmek isterim her yanını
Karanlıklar içinden çıkarıp yorgun bu hayatı
Yeniden doğmasını beklerim İstanbul?da sabahı


Selçuk Biçer

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com