onlar hep böyleydi
onlar hep böyleydi

onlar hep böyleydi
önce güneşe kerkinip
bildik tarihin ırzına geçtiler
ipeği baharatı yollara saçtılar
yolunu mu değiştirdi kırlangıç
telgrafın tellerinde telli turna
kırık düşler-kuru göl balığı
açık maviyi yaktılar gökte
donuk kara gözler açtılar

onlar hep böyleydi
şafağa ölü suyu serptiler
suyunda acımadı yüzleri
su yandı toprak kanadı
suya ve toprağa açtılar
açlıktan ölen çocuklara
ekmek su kitap yerine
demirden çiçek saçtılar

onlar hep böyleydi
alca kanımızı emip
dışkımızı kustular
kızılderili sarı benizli
kara demediler astılar
derimize para bastılar
kanlı ellerinde şaşkın
yolunu yitirince bomba
okullara kelle saçtılar

onlar hep böyleydi
lanetli ölüm makinaları
acılı kadınların süt veren
bereketli melerini kestiler
bebekler emmesin diye
bebekler ölsün diye
çocuklarının başlarını
neft çukurunda unutup
cennetin kapısını kilitlediler
çuvallar dolusu taze çocuk başı
gölgesinde sırıtan sırtlan fotoğrafı
sus pus olmuş donmuş yürekler
korku ve hüzün ürpertici gölge
yarınlar gelmesin diye ölesiye

onlar hep böyleydi
sil göz yaşlarını meleğim
sevgi ve barış küresel-içsel
kürem kürem kar beyaz tüyler
bak güvercinler dönüp duruyor
evren düşistan yaratıklar günaydın
dünya başlangıcındaki gibi dönüyor
özgür ve mutlu ay akçıl gecede salınır
yitik zaman aydınlığında biz böyleyiz
yıldızlar dansa başladığı zaman öğleydi
tan yeri ağarırken ve onlar hep böyleydi

dursun özden
6 haziran 2004

DURSUN ÖZDEN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com