HAZİN ÇIĞLIK
Bu sabah yine kan ter içinde uyandım,
Bir bardak su bile içmeden pencereye uzandım,
Gökyüzü beyaza kesmiş kar yağıyordu,
Sanki yanımdaymışsın gibi;.,
Gözlerimle seni aradım,,
Saniyeler ilerledikçe,
Alnımdan süzülen ter artıyordu,
Sana seslendim bir an;
-Bak Gözüm kar yağıyor,,
Ancak o matem dolu sükut devam ediyordu....

Gittiğin günün üzerinden,
Tam onbir gün geçti.
Onbir gün mü desem yoksa asır mı?
hala kulaklarımda;
Karaoğlanın hazin çığlığı,,
Artık gitme vakti diyen düdüğün haykırışıyla,;
Süzülüverdi raylardan bir martı gibi;..,
Bilmem kaç tonluk demir yığını...

Bir daha sarılmak istedim sana doyumsuzca,,
Ama ne mümkün;
Karaoğlan gidiyor pervasızca,
Götürüyor işte seni memleketine,,
Biliyorum;
Seviniyorsun çocuklar gibi,
Bense yumruğumu sıkıyorum;
Kahroluyorum aksine...

Hani fuardaki salıncak var ya?
Beraber sallanmıştınız ufaklıkla,
Sizi seyrederken oturduğum bankta;
Saatlerce düşündüm gece yarısı,
En sevdiğin yıldızı izledim,
İnan ki bende gördüm;
yıldızlardaki dansı...
ABDURRAHMAN BEKTAŞ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com