BİR OLSAK


Düşsem yollara fersah fersah.
Gitsem çok uzaklara.
Getirse ellerini rüzgar perisi,
Tutsan ellerimden,
?Dur? desen,
?Gitme? desen,
Gitmesem.

Düşsem yollara yangınında gönlümün.
Çöller yutsa derinine, yürüsem boylam boylam.
Hışmını çıkarsa ayaklarımdan kumlar,
Bir serin soluk olsan, essen başımda;
Ölümüne dirensem.

Düşsem yollarına cennetim diye.
Açılsa geçit geçit dağlar önümde,
Doğsa günlerime nöbetleşe güneşler.
Doysam iremlerine kollarının,
Varlığına doymasam, yetmese.

Buz olsam erisem, deli deli aksam.
Ateş olsam yangılı, buram buram.
Günahım da olsan, sevabım da olsan.
Sarsan dünyalarımı sımsıcak,
Sen ben kalksa, biz olsak.

Denizlere köpük köpük karışsak ;
Gecelere günlerce, gün olup doğsak.
Bulut bulut yağsak, susamış topraklara;
Çiçek çiçek açsak, baharın dallarında.
Sarı olsak, yeşil olsak, rengi olsak dünyanın;
Umut, dilek, sevgi olup, gönüllerde dolaşsak;
Tutunsak kanadına, çağlarca zamanların,
Dün olup aksak, bugünlere çıksak.
Varsak gizemlerine, gökteki yıldızların.
Aşarak ışık boylu uzaklıkları,
Yakın olsak, bir olsak, sevdaya doğsak?

Öznur Karayumak

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com