kader
Ey gözleri mehtaba benzeyen
Şöhrete doymayan kahpe kader
Hiç aklına gelmezmiyim senin
İnsanı kederinden öldüren kader

Dağların teklerindeki çimen gibi
Gülersin yüzüme sanki şeytan gibi
Ben bittim sayende bir kül gibi
Ruhumun güzelliğini çalan kader

Söyleyemem derdimi kimselere
Gönlümden sızan kanlar anlatsın
İyilik nedir bilinmeyen dünyada
sen bitirdin beni kahrolası kader

Bir çoban gibi gezip dağlarda
Ararım yarimi içimde yanan volkala
Yanıp tükendim artık bu sevdayla
Aldın yarimi elimden yıkılası kahpe kader...
kürşat tarım

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com