Bir Hasretin Mektubu
Bu benim yazdigim degil abla.
Bu bir hasretin mektubu.
Sana olan sevgimi, sana olan
saygimi yaziyor. Yaziyor,
yaziyor. Hic durmak bilmiyor.
Senin o güzel gülüslerine,
senin o tatli yüzüne, o anlamli
sözlerine hasret kalmis bu
bedenim. Agliyorum, gülemiyorum.
Seni cok özlüyorum abla.
Benden ayirdilar ya, bu genc
yasta topraga verdiler seni.
Ama hic bir günahin yoktu
senin ablam. Tek yasadin ve
bunu cok gördüler.
Ablam, benim güzel ablam.
Seni hic unutmadim ki. Hasret
kaldim o yüzüne, o yildiz gibi
parlayan gözlerine. Hasretim daha
ne yazsin ki? Herseyine hasret
kalmis, hasret kaldim. Bu bir
hasretin mektubu.
Hasret söylüyor, ellerim yaziyor,
icim kaniyor. Bir türlü tükenmek
bilmiyor. Gözlerimde yaslar
aci icinde damliyor yanaklarima.
Icimdeki özlem ölüm gibi
düsüyor yüregime. Bir aaaaccchhh
cekiyorum her gece ki gibi. Bir
ooofff söylüyor dudaklarim
her zaman ki gibi.
Agliyor gözlerim, agliyor
yüregim, agliyor odamdaki
güllerim. Sen allahimizin
yanina gittiginden beri aci
cekiyor su hasretim.
Ablam, benim güzel ablam.
Hasretim durmak bilmiyor. Ama
yavas yavas bu mektuba son v
ermeye basliyor.
Ablam, benim güzel ablam.
Hasretim acila, gözlerim yasla,
yüregim özlemle son veriyor bu
hasretin mektubuna.
Ablam, benim güzel ablam.
Bu benim yazdigim degil, bu
BIR HASRETIN MEKTUBU!
Süheyla Gavak

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com