SENSİZ ÇEKİLMİYOR
İstanbul sensiz çekilmiyor
Ne boğazı boğaz
Ne kız kulesi kız kulesi
Şu Çamlıcada da hiç zevkle gezilmiyor
Yağmurlar eski coşkusuyla yağmıyor
Boş boş kara bulutlar toplanıyor gökyüzüne
Sonra bir an sessizlik
Ve ağlıyorlar
Onlarda anlıyor senin yokluğunu Güneşte eskisi gibi ısıtmıyor
Ne kadar sıcak olursa olsun
Bana soğuk
Ya da bana öyle geliyor
Senizlik hiç çekilmiyor
Bir görsen beni
O kadar alıngan oldum ki
Hiçbirşeyi kaldıramıyorum
Ağır geliyor bana hayat
Yıldız kaymıyor şimdi
Keşke kaysada seni dilesem
Seni istesem
Sensiz bu ev çok itici
Bu ev bile çekilmiyor sensiz
Kışın bile yanıyor içim
Yazları bir gece üşüyorum yine
Kaç mevsim geçti böyle
Çok sevdiğim doğa bile renksiz geliyor
Dünyamın düzeni değişiyor
Gündüzler olmuyor sensiz
Geceyle birlikte nöbet tutuyoruz
Bir gün geleceksin ya onu bekliyoruz
Hergün biraz daha yok oluyorum sanki
Yüreğim acıyor
Ağlamakta gelmiyor içimden
Artık gel kızmicam sana
Herşeye göz yumacak kadar çok özledim seni
Bir sen düzeltecek herşeyi bir sen
Gittiğini unutarak sarılcam sana
Ellerini sensizliğe inat bir kez daha tutucam
İstanbul hiç çekilmiyor sensiz
Ne boğazı boğaz
Ne kız kulesi kız kulesi
Bu Dünyada çekilmiyor sensiz
Yaşamakta gelmiyor içimden
Nefes almakta

bahar soykan

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com