Bana dair
Umudunu yitirmişti ondan önce
Ne yüzü gülüyordu, ne tebessüm ediyordu
Hayat anlamsızdı onun için
Yaşamsa boş bir kuyu
Hiç istemesede içine çekiyordu...

Yaşayan bir ölü gördün mü sen hiç .. Amaçsızdır, hayat sadece bir zindan
Kendisi parmaklıklar ardında kalan bir mahkumdur..

Ona bir ceza verdiler.
İçini kanatan, dünyasını karartan.Yaşamaya mahkum ettiler onu hiç
acımadan.

Gözleri anlamsız bakar, gönlü ateşten toplar saçar,kimseye güvenmez
kimseyi sevemez; hem yüreğiyle hem mantığıyla savaşır hiç durmadan...
Dokunsan sanki hemen ağlayacak ,bir inansa sana kimbilir neler gizli
benliğinde neler anlatacak..

Artık dayanamaz daha fazla.Birgün bir ip takar boynuna , yaşamak haramdı
zaten ona, tam o anda..Birden cenneti gördü sanki gözlerinde.Bir el uzandı
kendisine..Biraz ürkek biraz korkak ama güvenmek istercesine, uzattı
elini.Hiç hissetmediği bir sıcaklık kapladı bedenini.Aşk a düşmek
üzereydi...

Hiçbirşey düşünmüyor o anı yaşamak istiyordu
Aslında daha beter olacaktı hali
Yakasına yapışınca onu sarınca aşk derdi..

"Seni seviyorum " dedi elini uzatan el
Yüreği yanıyordu alev alev
İlk kez duymamıştı belki bu sözü
Ama bu sefer güvenmek istiyordu
İnandı ona birşey için, biri için yaşamalıydı
Hayatı artık anlam bulmalıydı..Deliler gibi sevdi onu sonunu hiç
düşünmeden..

Aradan zaman geçti
Kader örmeliydi artık ağlarını, ayrılık çalmalıydı kapıyı,bu kadar
mutluluk yeterdi ona..

Sende bilirsin ayrılık sevenlerin kaçınılmaz kaderi...

Giden sevgilinin ardından başladı karakış mevsimi
İçinde binlerce fırtına esiyordu
Esen deli rüzgarla sanki oda savruluyordu
Derin bir sızı her yanını kaplıyordu..

Söylesene neydi bu derde çare ?

Aşka düşmenin çaresi yoktu oda biliyordu...

Yarım kalan bir işi bitirmeliydi..
Evet artık o ipi çekmeliydi,
Sevinçle bir anda neşelenen gönlü , bu defa aynı duygunun yarattığı
ıstırapla kanıyordu..

Sevmeninde vardı elbet bir bedeli.
Bu bedel yaşamaktanda beterdi.

Sonunda düşünmeden çekti ipi,
Düştü birden karanlık dipsiz boşluğa..
Bunca yıldır yüreğinde gizledikleri
Binlerce gözyaşı olup aktı gözlerinden
Yüzünde bir tebessüm vardı sanki
Ömrü boyunca gizlediği..

Mutlu olma sırası bu defa ona gelmişti..
Canan Türkmen

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com