KADER
KADER


Gökyüzü karanlık gözlerin gibi
Yüreğim buruk, bedenim yorgun
Aklım bitik, ellerim tutuk
Son nefesini veren bir ölü gibi

Ağzımdan çıkan son sözler miydi onlar
Kollarımı sardığım son sarılmamıydı bu sarılmalar
Son muydu sana bakışım, kalbimin çarpıntısı
Son muydu bu koklaşmalar

İstemeden bıraktı ablan seni
Yanında olamadı diğerleri gibi
Lanet olsun böyle kadere mahkum gibi
Sana doyamadan aldılar benden seni..

Sana kurban bu can bilesin
Ömrün vefa eder de göresin
Son nefesimde bile olsa kahpe kaderin
Tuzağına düşmeyeceğiz kardeşim

Ne analar var ki yavrusunu sarar
Doyamaz yine de öper koklar
Baban vardı senin bir zamanlar
İnan ki o olsaydı başımızda yaşanmazdı bu anlar

Bilirim orası heryerden beter
Bağırsan da duymaz sağırlaşır kulaklar
Bir kardeş sıcaklığında hasrete kalır uykular
Sarılmak istesen de sarılamazsın

Ah Ali?m ne beter oldu bu ablan
Hasret, hüzün hepsi benle beraber
Sen orda yalnız,kaderinle başbaşa
Ağlasam da ağlasan da bizi kim dinler

Doğurup atmışlar bizi ortaya
Lanet olsun böyle kader cilvesine
Varsın sahiplenmesin bizi kimse
Allah varken yanımızda kimse geçemez önümüze

FADİME ÖKSÜZ-01.10.2001/17*18

fadime öksüz

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com